Editie 2019 (voorheen Serious Request)
“Hello” zingt Adele zwoel om kwart voor zeven ’s ochtends in m’n oor. Ik doe één oog open en vraag me af waarom dit alarm überhaupt afgaat op m’n vrije zaterdag en op een tijdstip waarop het buiten nog donker is?! Het antwoord “Rondje Altena” is gelukkig genoeg om mijn lijf in beweging te zetten en naar de Arkade te brengen. Ik sjouw een flinke tas met de nodige (reserve)kleding mee want de weersvoorspellingen zijn ‘uitdagend’: windkracht vijf met uitschieters naar meer en diverse buien.
Aangekomen bij de Arkade blijken heel wat mensen nóg vroeger te zijn opgestaan dan ik. Diverse roeiers en vrijwilligers zijn onder andere bezig met het te water laten van maar liefst zeven St. Ayles skiffs en het bevoorraden en inrichten van volg- en party boot De Zilvermeeuw. Ik meld me snel aan en voorzien van een bakkie thee zoek ik een plekje in de zich al snel met roeiers vullende Arkade. Dan zie ik ook onze kersverse burgemeester, het Rabobank-opperhoofd en de mensen van Altena TV rondlopen. Wat is hier aan de hand? Wat blijkt: als de bijna 100 roeiers zijn gearriveerd, heet Kees van Vugt iedereen welkom en vertelt dat we dit jaar voor de Alzheimer stichting roeien. Maar ook dat de Rabobank een cheque van maar liefst 15.000 euro heeft meegenomen voor het Altena Regatta project. De burgemeester vindt dit een prachtig project en Rondje Altena een mooi evenement die hij beiden van harte ondersteunt ook al is hij volgens eigen zeggen “niet zo’n roeier”.
Na deze hartverwarmende woorden en nog wat praktische tips van organisator Emiel Versluis stappen de gelegenheidsbemanningen in de skiffs om met krachtige halen via de Merwede naar de Werkendamse sluis te varen. De rest, inclusief ondergetekende, stappen op de Zilvermeeuw en worden aangenaam verrast door de prachtige, ruime en warme boot. Kost wat, maar dan heb je ook wat! Vanaf het bovendek zwaaien we de startroeiers uit die met wind tegen flink aan de bak moeten om op tijd bij de sluis te zijn. Naast de Zilvermeeuw varen ook twee ribs en de Obelisk mee om de bemanningen van de skiffs op het water te kunnen wisselen.
In de Werkendamse sluis is het een gezellige boel en blijkt de hele vloot inclusief de Zilvermeeuw in één keer geschut te kunnen worden. Na wat creatief geknutsel met landvasten trekken de ribs de skiffs in een vloek en een zucht de sluis uit. Eenmaal losgeknoopt roeien we op eigen kracht verder door het Steurgat langs de Biesbosch en breekt zelfs de zon door. Daar is de rib alweer met een verse bemanning en na een probleemloze wissel stappen we aan boord van de Zilvermeeuw waar dampende koppen zelfgemaakte erwtensoep op ons staan te wachten. De vloot vaart inmiddels met de wind in de rug op de Bergsche Maas. Al snel blijkt dat dit geen garantie is voor een relaxed stukje roeien: korte golven komen werkelijk van alle kanten, ook van opzij. Een kwestie dus van goed opletten en je schuine buikspieren gebruiken. Zo lukt het de meeste roeiers om op hun bankje te blijven zitten, ondanks een misslag en bijbehorende kreten. Zwaaiend naar onbekende fans bij het veer van Drongelen roeien we stug door tot we voor de zonovergoten Heusdens brug weer gewisseld worden.
Op de Zilvermeeuw heeft Skylark ondertussen hun instrumenten gestemd om ons te trakteren op prachtige folkmuziek uit Ierse folk, Amerikaanse jazz, Franse chansons en de mooiste muziek van alle tijden. Het voorspelde mindere weer komt nu langzaam opzetten en trakteert ons op korte buitjes en meer wind terwijl we onder de Heusdense brug en Waterkering De Kromme Nol doorvaren richting Wijk en Aalburg. De wind waait inmiddels op volle kracht tegen de boegen van de skiffs en dus moet er hard gewerkt worden om ze richting Andelse sluis te krijgen. Het wordt langzaam donker en enkele skiffs raken achterop. De ribs draaien de gashendel flink open en slepen deze afgedwaalde scheepjes naar de kudde terug. Bij de sluis wacht de volgende uitdaging: elke skiff moet aanmeren bij de Zilvermeeuw voor de laatste bemanningswissel en dat in het donker met regen en sterke tegenwind. Ook deze hobbel wordt met vereende krachten genomen en ligt het hele zwikkie even later in de sluis. Terwijl de skiffs met verse ‘crews’ plankgas naar Woudrichem roeien, warmen anderen zich op met Schotse whisky of een andere versnapering en worden de tassen ingepakt. Niet veel later is het Rondje Altena voltooid, gaat alles en iedereen van boord en worden de skiffs met vereende krachten op hun trailers gezet en aangekleed. In de Arkade wordt menigeen voorzien van een hapje en een drankje en komen de verhalen en de foto’s los. Mijn lijf verlangt inmiddels naar een warme douche en droge kleren. Afgaande op de foto’s op de app, is het nog lang gezellig geweest 😊.
Heel veel dank aan iedereen die aan deze mooie dag heeft bijgedragen. Tot volgend jaar?