25 - 30 augustus
Denkend aan Holland zien we brede rivieren traag door oneindig laagland gaan.
Na de in allerlei opzichten geweldige tocht over de Donau in 2019 hadden we het plan om op de Maas te gaan roeien, vanuit Frankrijk tot ergens diep in Belgie.
Echter het vooruitzicht door Covid in Belgie vast te komen zitten trok ons geen van allen.
Gelukkig is er meer dan genoeg water in ons eigen laagland en zo lieten we de boot bij Rhenen aan de Nederrijn te water, we roeiden tegen de stroom in langs mooie heuvelruggen, steenfabrieken tot aan de sluis bij Driel.
Aldaar kregen we een lesje ‘ik ben groot en jij bent klein’ van de sluismeester, het mocht de pret niet drukken en na de sluis wisselden we, een lunch in Arnhem, met uitzicht op de Nederrijn en zowaar kwam de middagploeg langsgeroeid.
We overnachtten op een camping in de Steeg, aan de voet van de Posberg. Niet iedereen bleek zijn slaapzakken en matras bij zich te hebben. Petra : ik weet zeker dat ik alles bij me heb, ik kan het gewoon nu nog niet vinden. En Teuni bleef haar matras maar oppompen, het maakte niets uit, hij bleef zo plat als een dubbeltje. Gelukkig was er een Action in de buurt waar voor een paar tientjes de campeeruitzet voor iedereen compleet gemaakt werd.
Niet dat we heerlijk sliepen want s ‘nachts kregen we een enorme storm over ons heen.
Tot onze verbazing stonden ’s ochtends alle tenten nog op het gras en bleek ook de groep nog compleet te zijn. We roeiden over de IJssel langs Hanze steden als Doesburg, Zutphen en Deventer.
We logeerden op het landgoed van de familie Montijn in Eefde.
Vanaf de IJssel roeiden we via het Zwarte Water naar Hasselt van waaruit we het nationaal park de Weerribben-Wieden hebben verkend, het grootste aaneengesloten laagveenmoerasgebied van NW Europa.
Regen onweer en zonneschijn, het was een mooie & super gezellige Hollandse roeiweek.